Waarom mijn zoon nog nooit een witte boterham gegeten heeft
Toen blogger Femke Sterken nog een kind was, verheugde zij zich extra op het weekend omdat ze dan witbrood mocht eten. Haar eigen zoon heeft deze lekkernij nog nooit geproefd.
Niks lekkerder dan een verse witte boterham met belegen kaas of chocopasta. Zo dacht ik vroeger. Als ik tussen de middag thuis kwam uit school en zag dat er alleen een zak met bruinbrood op tafel lag, was ik altijd teleurgesteld. “Waarom mag ik geen witbrood? Ik vind witbrood veel lekkerderrrrr.” Ik hoor mijn moeder nog zuchten en zeggen: “Lieverd, witbrood is minder voedzaam dan bruinbrood en bovendien zitten er minder vezels in. Niet goed voor de stoelgang.” Als kind kunnen dingen als gezond en spijsvertering je gestolen worden. Iets lekkers wil je.
En witbrood… och, wat vond ik dat lekker. Zo zacht, zo smeuiig, bijna net als cake! Laatst besefte ik dat mijn zoon nog nooit een witte boterham heeft gegeten. Er zijn tegenwoordig zoveel verschillende soorten brood dat ik ongemerkt en zonder moeite witbrood links heb laten liggen. En dat is natuurlijk prima, want wat hij niet kent dat mist hij ook niet. Ik wil niet het risico lopen dat hij, net als ik, elke dag aan me vraagt of hij alsjeblieft witbrood mee naar school mag, want inmiddels snap ik de uitspraken van mijn eigen moeder natuurlijk helemaal.
Je hebt de vezels uit bruin- en volkorenbrood hard nodig voor een goede stoelgang. Maar vertel dat een zesjarige maar eens, die op de korte termijn denkt: “Ik wil alleen eten wat ik lekker vind.” Gelukkig kan ik wel een stuk meer variëren dan mijn moeder destijds kon. Wij kregen thuis namelijk elke dag hetzelfde bruine brood van de melkboer voorgezet. Er bestond ook volkorenbrood, maar daar zaten ‘hele korrels’ in en daar waren mijn broertje en ik totaal niet aan gewend. Tegenwoordig zijn de mogelijkheden op het gebied van vezelrijk brood legio: ik heb zelf een voorkeur voor fijn volkorenbrood en neem dan het liefst spelt, emmer of meergranen. En dat is dus ook wat mijn zoon eet. Gelukkig is hij een echte broodeter en eet hij van elk brood even smakelijk. Ik zie dus ook geen enkele noodzaak om hem op de hoogte te brengen van de witte boterham (al eet ik die zelf, stiekem, nog wel eens.)
Lees ook: Voedingswaarde per broodsoort