Brood op reis: Spanje en Portugal
Kinderen van moederdeeg
In Spanje en Portugal kan ik als broodliefhebber mijn hart ophalen. Er is brood bij het ontbijt, als tussendoortje, bij de lunch, de avondmaaltijd en zelfs nog daarna. Soms in de hoofdrol, soms in een bijrol. Meestal brood waar bakkers de tijd voor genomen hebben. En dat proef je!
De kunst van tarwe verbouwen keken de Spanjaarden en Portugezen af van de Romeinen. Sindsdien is brood niet weg te denken van het dagmenu. De bakkers maken er lange dagen. Vooral ook omdat ze veel brood maken van moederdeeg: masa madre.
De vorm van een knoop
Spanjaarden eten hun pans en Portugezen hun paos en secos met lekkere hammen en kazen, dopen het in stevige vissoepen en toasten het, besmeerd met olijfolie, tomaat en knoflook. Toch is het zeker niet alleen hartig wat in Spanje en Portugal de klok slaat. De Spaanse ensaimada is één van mijn zoete lievelingsbroodjes. Prachtig om te zien hoe bakkers het zachte deeg met suiker, eieren, gist en boter uitrollen tot een lange slinger en die daarna oprollen in de vorm van een knoop. Elke streek heeft wel een specialiteit: gevuld met chocoladecrème of gezoete pompoen bijvoorbeeld.
Een glanzende vlecht
In Portugal bakken ze ook zoete broodjes. De meest bekende is de massa sovada, traditioneel met Kerstmis en Pasen op tafel te vinden, maar inmiddels een dagelijkse traktatie. Dit ronde brioche-achtige brood met eieren en gecondenseerde melk krijgt van de bakkers op de bovenkant meestal een mooie glanzende vlecht of een andere feestelijke vorm. Dat lekkere brood delen ze met de wereld. Net als ik staan de Spanjaarden en Portugezen bekend als ontdekkers en wereldreizigers. Niet gek dus, dat je de broodsoorten uit het moederland ook tegenkomt van de Dominicaanse Republiek tot de Azoren.
Als ik aan brood in Spanje en Portugal denk, denk ik dus aan moeders en kinderen. Broodkinderen van moederdeeg die vanuit het moederland de wereld ontdekken. Je snapt vast dat ik me daar wel een beetje verwant mee voel.
Fijne zomer!