Twentse Krentenwegge, Symbool voor Twentse gastvrijheid!
Nicole uit Saasveld wil krentenwegge op de lijst met immaterieel erfgoed: ‘Staat symbool voor Twentse gastvrijheid’
Het is een spannende tijd voor Nicole Schabbink van de gelijknamige bakkerij in Saasveld. Volgende maand hoort ze of haar inspanningen voor erkenning van de Twentse krentenwegge resultaat hebben. Dan wordt bekend of dit typisch Twentse krentenbrood wordt opgenomen op de nationale lijst van immaterieel erfgoed.
Waarom zet ze zich in voor de krentenwegge? Nicole: „We hadden eerst corona, met direct daar achteraan de energiecrisis. Door de Twentse krentenwegge op de lijst met immaterieel erfgoed te laten zetten, wil ik de bakkers een steuntje in de rug geven. Een keertje goed nieuws!”
Maar, zo benadrukt de Saasveldse, daar gaat het niet alleen om. „Met de erkenning leggen we ook de traditie van de krentenwegge voor het nageslacht vast. Want die traditie is net zo oud en Twents als bijvoorbeeld het klootschieten, het midwinterhoorn blazen en de paasgebruiken. In dat rijtje hoort de krentenwegge thuis.”
Nicole wijst op de traditie van het kroamschudd’n waaraan de krentenwegge onlosmakelijk verbonden is. „De krentenwegge staat symbool voor de Twentse gastvrijheid. Een krentenwegge wordt altijd gedeeld en gegeten bij speciale gelegenheden. Bij geboortes dus, maar ook bij rouw en trouw.”
Kapje of kontje
In het plan dat opgenomen moet worden in de lijst met immaterieel erfgoed staat ook beschreven op welke manier een grote krentenwegge wordt aangeboden, op een ladder of tegenwoordig op een houten plank. „En heb je weleens gehoord van de burgemeesterssnede? Dat is wat we nu het kapje of kontje noemen. Dat is een lekkernij en vroeger bestemd voor de hoogste in rang aan tafel, vandaar burgemeesterssnede.”
Onderzoek
Om het verhaal in een historische context te plaatsen werkte Nicole samen met culinair historica Karin Vaneker. „Je moet heel wat informatie overleggen voor een plaatsing op de lijst”, aldus Nicole. „We hebben gebruikgemaakt van een onderzoek dat al in de jaren 80 plaatshad. Dat hebben we wat meer naar deze tijd toe geschreven. Inmiddels is alles ingeleverd en de commissie die erover gaat meldde ons dat ze volgende maand een besluit neemt. Spannend.”
Goede bloem, krenten en rozijnen
In het plan van Nicole Schabbink en Karin Vaneker is ook aandacht voor de samenstelling van een krentenwegge. Nicole: „Vooropgesteld, elke bakker maakt zijn of haar eigen krentenwegge. De één wat donkerder of juist lichter, met een harde of een zachte korst. Maar de basis moet er wel zijn: goede bloem en krenten en rozijnen. Ook dat is vastgelegd in het zogenoemde borgingsplan.”
Officiële waardering
Want een officiële waardering voor de krentenwegge, dat komt het bakkersvak ten goede. En dat is nodig. Nicole: „Er zijn steeds minder echte bakkers, minder leerlingen bij de bakkersopleidingen en minder animo in het algemeen. Als onze krentenwegge dan de officiële waardering krijgt die ze verdient, dan kan dat een ruggensteuntje zijn. Vroeger hadden de bakkers in de regio regelmatig contact met elkaar, nu niet meer. Misschien dat dit een opstap is naar weer zo’n contactmoment. Dat zou mooi zijn.”
En nu is het grote wachten begonnen. „Ik denk dat we gedaan hebben wat we konden. Het ziet er volgens mij ook goed uit, maar we weten natuurlijk niet zeker of de commissie daar ook zo over denkt. In juni krijgen we te horen of de krentenwegge een plaatsje op de lijst met immaterieel erfgoed krijgt. Lukt dat dan willen we op 24 september een feestje vieren, precies op de dag dat mijn opa 85 jaar geleden begon met de bakkerszaak in Saasveld.”
Bron: https://www.tubantia.nl
Bron foto: Rikkert Harink