Hoe wij Sint Maarten overleven op meer dan alleen maar snoep
Ik weet niet wat mijn kinderen leuker vinden, hun verjaardag of Sint Maarten. Want hoewel ik mezelf ieder jaar weer overtref met de verjaardagstaarten, vrees ik toch dat die de Sint Maarten sugar-rush niet kunnen evenaren. Want sinds wij onze intrek hebben genomen in een doorzonvinexwoonwijk die overwegend bevolkt wordt door personen onder de twaalf jaar, is het jaarlijkse lichtjesfestijn wat mijn kinderen betreft misschien wel hét hoogtepunt van het jaar. Vergeet die man met baard en mijter en z’n pepernoten, die andere ouwe met z’n musketkransen, of in de lente dat hysterische konijn met z’n chocolade-eieren, want je weet tenslotte pas wat snoepen is als je het Sint Maarten lopen hebt ontdekt.
Inmiddels geef ik mijn kinderen een hutkoffer mee als ze op 11 november de straat opgaan, want de illusie dat ze thuiskomen met drie doosjes rozijnen en een mandarijn heb ik ondertussen maar gewoon opgegeven. Een beetje kind doet het tegenwoordig niet meer voor minder dan op z’n minst een paar dikke plakken Tony Chocolonely caramel met zeezout en die passen tenslotte gewoon niet in je jaszak. Groot gelijk hebben ze trouwens, als ik er nog mee weg kon komen om met mijn knapzakje langs de deuren te gaan zou ik het wel weten. Ik ben dan ook in het geheel geen anti-snoep moeder (sterker nog, sinds de opkomst van Tony Chocolonely is Sint Maarten het eerste wat ik in januari op de nieuwe kalender schrijf) en ieder jaar hoop ik stiekem dat mijn kroost de buit van vorig zal weten te overtreffen. Mijn jongste kan inmiddels lopen, dus ik ga ervan uit dat 2017 ons absolute topjaar wordt.
Desondanks kruipt het verantwoorde ouderbloed toch waar het niet gaan kan en dus knaagt al die snoeperij wel een beetje aan mijn gemoed. Want, naar bed met een buik vol mini-Marsjes, dat voelt gewoon niet goed. Maar, hoe krijg je er op zo’n avond toch nog wat verantwoords in? Want je kunt wel met een dampende pan broccoli in de deuropening staan als het kroost thuiskomt van het Sint Maarten lopen, maar dat is dan alleen maar voor de bühne, want het is natuurlijk niet alsof er na al dat snaaien ook nog maar één stronk bijpast in die kindermaagjes. Het is dus zaak om ze vóórdat ze de straat op gaan al iets gezonds te voeren. We weten tenslotte allemaal: voor een echt geslaagde avond moet je eerst een bodem leggen. Maar, wat is nou makkelijk, snel én voedzaam? De oplossing is simpel: brood! Een broodmaaltijd staat eenvoudig op tafel, is altijd een succes en een prima basis voor een stevige wandeling. En zelfs de meeste bokkige peuter is op Sint Maarten opeens in staat tot het maken van heel veel kilometers.
Dit jaar serveer ik op deze oud-Hollandse feestdag dus, geheel in stijl, heel Hollands een stapel dikke volkorenboterhammen (en glutenvrije voor mijn allergische dochter). Met kaas, appelstroop, pindakaas, vleeswaren en een kopje (groenten)soep ernaast. Gezond, verantwoord en daarnaast ook nog stiekem heel erg gezellig, zo’n ouderwetse broodmaaltijd. Omdat het toch ook iets speciaals geeft aan zo’n avond. En zo heb ik toch nog een béétje het gevoel dat ik mijn kinderen niet als stuiterende suikerballen in hun bedjes leg. En, bijkomend voordeel en zeker niet onbelangrijk: ze zitten er lekker vol van. Dus, meer chocola voor mij!