Verteerbaarheid

Ondanks de verhalen die de ronde doen, ontbreekt het wetenschappelijk bewijs voor het lichter verteerbaar zijn van spelt ten opzichte van tarwe. In ieder geval zijn beiden genetisch zeer nauw verwant en zijn het allebei gluten bevattende granen en dus niet geschikt voor mensen met een overgevoeligheid voor gluten. Er zijn wel aanwijzingen dat de gluten in spelt er anders uitzien dan die in tarwe en dat de speltgluten mogelijk anders reageren op fermentatieprocessen. Echter, wetenschappelijk is hier nog geen harde aanwijzing voor. Ook is het mogelijk dat, als er al een effect is, de gluten geen rol spelen maar dat het andere eiwitten zijn die een rol spelen bij de betere verteerbaarheid. Tarwe en dus ook spelt bevatten namelijk van nature eiwitten in verschillende hoeveelheden, die de vertering van eiwitten en koolhydraten uit de voeding van de mens remmen. Het kan zijn dat deze eiwitten in spelt in een andere hoeveelheid aanwezig zijn dan in tarwe of anders reageren.

Ten slotte kunnen het zelfs bepaalde specifieke koolhydraten zijn in tarwe (en dus ook in spelt) die een effect op de vertering kunnen hebben, de zogenaamde groep van Fermenteerbare Oligosacchariden, Disacchariden, Monosacchariden en Polyolen, afgekort de FODmaps (Barret & Gibson, 2012). Spelt en tarwe bevatten met name oligosaccharides, te weten de fructanen. FODmaps worden slecht of niet opgenomen in de dunne darm. Aangekomen in de dikke darm worden ze gefermenteerd door de daar aanwezige bacteriën, wat als gevolg kan hebben dat er in meer of mindere mate gasvorming ontstaat. Wanneer deze koolhydraten in kleinere hoeveelheden aanwezig zijn in het ene of andere tarwe of speltras en personen zijn er gevoelig voor, kan dit tot minder gasvorming leiden en daarmee een beter gevoel geven in de darmen.

Wel blijft ook bij spelt, volkoren de beste keuze.