Dag Sinterklaasje! Tijd om weer normaal te doen.

Franke schrijft regelmatig voor Me-to-We (voor ouders met een leven). Vandaag vertelt ze waarom ze zo blij is als Sinterklaas weer is vertrokken. Tijd om weer lekker gezond te eten!

Sinterklaas, ik houd ervan. Die enthousiaste kindersnoetjes, dat vastberaden geloof in de goedheiligman, de grapjes in het Sinterklaasjournaal, de blijdschap van een cadeautje aantreffen in de schoen, bestraffende gedichten en surprises waar een week lang intensief aan gewerkt is. Geen leuker feest dan Sinterklaas. Ik houd er enorm van, sinds kind al. Het slokt mij en mijn kinderen Olle (3) en Puk (5) volledig op. De hele dag door zingen we liedjes. Schaven we de verlanglijsten bij. Bedenk ik met manlief welk opvoedkundig advies we dit jaar subtiel in de gedichten zullen verwerken - dit jaar iets over het niet mee willen helpen met de tafel dekken (Puk) en dingen kapot maken, gewoon omdat het kan (Olle).

Sinterklaas, ik háát het. Het wakker worden om 04.00u ’s nachts, omdat Sinterklaas op het dak loopt en ik dat ook moet horen. Dus of ik effe nú mijn bed uit wil komen. Die doodzenuwachtige kinderlijven, stijf van de stress. De eindeloze vieringen op school, de peuterspeelzaal, de sportclubs, bij opa’s en oma’s. Maar vooral: die bezopen hoeveelheid snoep die de kinderen binnen krijgen. Pepernoten bakken op de peuterspeelzaal. Schoen zetten in de plaatselijke supermarkt en marsepeinen beestjes scoren. Een extra chocoladeletter ritselen bij de buren. Bij vriendjes thuis een zakje chocolademuntjes achterover tikken. En dan heb ik nog niet meegerekend wat de kinderen vorige week bij opa en oma hebben gescoord. Ik denk een halve kilo chocolade. Niet. Te. Doen.

Snoepen is best lekker. Natuurlijk! Mijn kinderen mogen er ook vol van genieten. Maar zoveel als ze in december binnenkrijgen, daar ben ik dan weer minder blij mee. Want het houdt maar niet op. Van Sint Maarten gaan we in één ruk door naar Sinterklaas, Kerstmis en Oud & Nieuw. Er komt geen einde aan. Snoepen is lekker, gezellig en leuk, maar de hele dag door op pepernoten knagen, vind ik wat minder grappig. Want het resultaat is dat ze tijdens de normale maaltijden geen honger meer hebben. Dat ze hun neus ophalen voor mijn zelfgemaakte, vers bereide, voedzame maaltijden. En daar baal ik van, want dáár worden ze nou juist zo groot en sterk van.

Daarom begin ik vol goede moed  elke ochtend met een feestelijk ontbijt. We gaan er rustig voor zitten. Geen tv, geen schermpjes. Hele gezin aan een gedekte tafel. Kaarsje aan (ja, echt!). We beginnen met een hartige boterham (worst of kaas), daarna een zoete (honing, appelstroop of jam). Ja, in deze donkere dagen van het jaar eten mijn kinderen allebei met gemak twee bruine, volkoren boterhammen ’s ochtends. Dat vind ik niet erg, want een goed ontbijt zorgt ervoor dat kinderen zich beter kunnen concentreren op school. Volkorenbrood is bovendien hartstikke voedzaam. Daar zitten belangrijke stoffen in als vezels, ijzer, koper, magnesium en jodium. Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen die binnenkrijgen. Die voedzame broodmaaltijd zorgt er tot slot voor ze minder zeuren om ongezonde tussendoortjes en dat ze zonder morren een stukje fruit eten (vitamine C!) in plaats van vette koek.

Ja, gezond eten vind ik nou eenmaal belangrijk. Het gaat wel om mijn kinderen, ja! Ik wil niets liever dan dat ze gezond en sterk zijn, voor zover ik daar invloed op heb natuurlijk. Maar mijn best kan ik daar in ieder geval voor doen. En dus maken we extra wandelingetjes in de buitenlucht, gaan de kinderen gewoon braaf naar elke sportles, liggen ze op tijd in bed en bestellen we minder bij de traiteur deze maand. Juist in december sta ik, mama des huizes, tussen de feestdagen door zoveel mogelijk in de keuken om warme, lekkere comfort food-maaltijden te bereiden en heerlijk gezonde toetjes in elkaar te toveren. En als de kinderen niet kijken, eten manlief en ik hun overdreven grote voorraad gekregen Sint-Maarten-Sinterklaas-Kerst-koekjes op. Want weggooien, da’s nou ook weer zo zonde…