MEDEGEFINANCIERD DOOR DE EUROPESE UNIE

DE EUROPESE UNIE STEUNT CAMPAGNES VOOR DE PROMOTIE VAN HOOGWAARDIGE LANDBOUWPRODUCTEN

HomeBlog2017Waarom Franke niet meer aan goede voornemens doet

Waarom Franke niet meer aan goede voornemens doet

Franke schrijft voor Me-to-We (voor ouders met een leven), maar vandaag deelt ze deze column op Brood.net. Want: drie dagen per week in een killer tempo jezelf afmatten in de sportschool, crashdiëten volgen waardoor je de hele dag droomt van boterhammen met pindakaas, of andere onhaalbare idealen…? Ze doet er niet meer aan mee.

Goede voornemens. Hoe vaak ik ze wel niet heb gemaakt. Ai… Stoppen met roken, meer sporten, op dieet… Maar hoe ik me elk jaar ook voornam om gezonder te leven, meestal hield ik er na drie weken weer mee op. Drie weken. Ik weet inmiddels gelukkig wel wat ik fout deed, al die jaren: ik ging er veel te fanatiek in. Van nooit sporten naar drie keer per week de pittigste lesjes volgen op de sportschool. Van een pakje per dag roken naar helemaal niets – waar ik knap chagrijnig van werd. Van lekker leven in de oliebollenstand naar louter worteltjes knagen. Ja, vind je het gek dat je dan je goede voornemens dan zo snel weer aan de wilgen hangt? Zo radicaal je leven omgooien én dat volhouden is maar voor weinig mensen weggelegd. Dus dat doe ik niet meer, alhoewel ik natuurlijk wel een frisse start wil maken.

Hoe ik dat doe? Gewoon, heel nuchter, volgens de Schijf van Vijf in combinatie met drie keer per week bewegen in de buitenlucht. Voor mij is het heel simpel: veel groenten en fruit. Ontbijt en lunch met volkoren boterhammen, ’s avonds pasta en zilvervliesrijst. Minder vlees, maar wel vis, eieren, noten, peulvruchten en vegetarische producten, beetje boter en olie, veel water. Af en toe een lekker tussendoortje. Simpel, toch? En bovendien is het voor het hele gezin goed te doen, ook voor Puk (5) en Olle (3). Voor hen heb ik overigens wel wat kleine trucjes paraat. Tussen de middag haal ik lekker vers volkorenbrood en daarop smeer ik licht beleg, gecombineerd met wat plakjes komkommer, tomaat of aardbei. Om half vijf een bakje edamame-boontjes of gestoomde sperziebonen als ‘snack’. Puur zilvervliesrijst vinden ze niet lekker, dus dat mix ik met wat witte rijst. Als toetje een heleboel ananas, mandarijn of kiwi met vanilleyoghurt. Hebben ze hun vitamine C ook weer binnen.

Qua bewegen: ik ga gewoon lekker naar buiten – ook goed om die opkomende winterdip de kop in te drukken. Een stevige wandeling of lekker fietsen vind ik niet alleen leuk om te doen, ik kan het tenminste ook volhouden. Want ik vind het erg om toe te geven, maar ik ben gewoon geen 25 meer. En ik vind er al een jaar of tien geen klap meer aan om ergens in de denderende housemuziek te moeten hupsen in een moordtempo, terwijl iemand in mijn oor schreeuwt: ‘Denk aan je bikinilijf, zomer 2018 komt er a-haan!!!’ Nee, geen eindeloze sportschoolsessies dus meer voor mij, maar lekker bewegen buiten. In de frisse lucht, op tijden die ik zelf kan bepalen. Met leuk gezelschap, namelijk het gezin, in een tempo dat ik kan bijbenen. Ik vind het goed genoeg zo. Geen spierpijn, geen honger, geen gedoe: gewoon, gezond leven. Dan volgt de rest vanzelf en houd ik mijn ‘goede voornemens 2.0’ ook een heel jaar vol in plaats van drie weken.

Nou ja, daar lieg ik een beetje, want er is één voornemen waar ik me vorig jaar niet goed genoeg aan gehouden heb. Wat dit jaar toch écht moet lukken, en dat is: minder op mijn mobieltje turen. Daar gaat zoveel tijd en energie in zitten die ik ook voor andere dingen kan gebruiken. Bijvoorbeeld om te knutselen, creatief te zijn, iets te leren (gitaarles lijkt me wel wat). Is toch leuker dan met mijn mobiel in mijn hand geplakt achter de televisie vegeteren. Alleen hoe ik dat voor elkaar ga krijgen, weet ik nog niet helemaal… Tips, anyone?

Trefwoorden