Hoe voorkom je dat hun gezonde lunch linea recta de prullenbak in verdwijnt?

Saskia is één van de gezichten van Tishiergeenhotel.nl (voor ouders met een puber), maar dit verhaal schreef ze voor Brood.net. Want, leuk die boterhammen mee naar school, maar hoe voorkom je dat ze elke dag weer mee terug naar huis komen?

 Ik vind het een dingetje, die pubers die stapels boterhammen mee naar school nemen, vervolgens bij de snackbar lunchen en die stapel onaangeroerd ’s avonds weer uit hun tas vissen. Los van dat ik erg tegen voedselverkwisting ben, kun je een nasikroket, kapsalon, of gehaktstaaf niet echt een gezonde lunch noemen. Maar ja, dat wint het vaak toch van die thuis gesmeerde boterhammen.

Ook mijn pubers hadden er een handje van. Thuiskomen en dan onder het mom ‘sorry, vergeten op te eten’ hun bakjes omkeerden in de prullenbak. Dat moest anders. Want ik wil juist dat ze tussen de middag gewoon brood eten. Omdat het energie levert, iets wat die pubers goed kunnen gebruiken. En het ook veel gezonder is dan die vette of zoete happen die ze om 12:00 uur naar binnenwerken.

Ik zette mijn pubers rond de tafel, want ik weet ondertussen ook wel dat verbieden averechts werkt en in dit geval de gang naar de snackbar of supermarkt juist zal vergroten. Ik vroeg ze hoe dat zat, met hun puberlunches. Mijn pubers hadden daar wel iets over te zeggen.

1. Broodtrommels stinken. Brood opeengeperst in een klein plastic trommeltje zorgt dat alle geuren in elkaar overlopen zodat de trommel zelf naar laffe kaas en muffe chocopasta ruikt en het brood naar plastic.
    
2. Geen honger, geen tijd, geen zin. School heeft bedacht dat er om half 1 een pauze is, maar wat als je dan geen honger hebt? Of die tijd wil benutten om iets anders te doen dan eten, zoals voetballen, kletsen, vergeten huiswerk nog even snel maken.
    
3. Het wordt een beetje klef allemaal. ’s Morgens smeren betekent ‘s middags een kleffe boel.

Punt 1 kon ik zo aftikken. Ik kocht voor beiden een grotere trommel en een arsenaal aan ziplock bags om de boel hermetisch af te sluiten. Punt 2 tikten we samen af. In plaats van vier boterhammen te smeren, werden dat er twee. Met de afspraak dat ze ’s morgens niet de deur uit zouden rennen zonder een boterham te eten – want dat kwam nogal eens voor, en introduceerden we de after lunch - wat neerkomt op gewoon een lekkere, vers belegde boterham eten uit school.

Punt 3 was lastiger. Want hoe hou je de boel een beetje vers tot in de middag? Een rondje langs vriendinnen met pubers leverde een hoop nieuwe kennis op. Zo smeert de een in de ochtend bevroren boterhammen, die dan tegen de tijd dat er gegeten moet worden ontdooid zijn, en zweert de ander bij een blaadje sla of plakjes komkommer op de hartige belegde boterhammen dat ervoor zorgt dat het brood niet uitdroogt. En nummer drie geeft losse mini pakjes hagelslag mee die haar pubers du moment er gegeten moet worden op hun brood strooien.

En dan kwam ook nog een vriendin met de gulden middenweg, want pubers willen ook wel eens iets anders. Een keer in de week stopt ze daarom een paar euro in de broodtrommels van haar pubers. Die mogen ze uitgeven in de kantine van school, die gelukkig een flink aantal belegde broodjes in de aanbieding heeft. Zolang haar pubers er een belegde bol voor kopen, krijgen ze die wekelijkse financiële bijdrage.

Hoe ze weet dat er ook echt een broodje voor wordt gekocht? Ze moeten een selfie sturen met hun aankoop. En nee, dat is wellicht pedagogisch niet helemaal oké, maar het werkt. En, niet onbelangrijk, zij weet in ieder geval dat er voor lunch brood op het menu stond.